Sinds mijn 20ste heb ik met de instelling Parnassia / GGZ te maken. Als studente European Studies aan de Haagse Hogeschool merkte ik dat ik niet mijn draai kon vinden op de Nederlandse arbeidsmarkt. Ik zou geen goed Nederlands kunnen spreken en schrijven. En vind het lastig om lotten, drugs, drank, non-halal producten te verkopen.
Ik gebruik het zelf niet en sta er persoonlijk ook niet achter. Dan wordt het al gauw heel lastig en heel competitief.... Immers willen de meeste mensen, denk ik, de ladder ook gezond, goed en duurzaam opklimmen om hogerop in het leven te staan. Verslaving is uiteindelijk slechts tijdelijk en voor niemand goed. Ik leef in de realiteit. Hoewel ik wel altijd wegdroom van reizen en Walt Disney liedjes uit de jaren negentig...
Al van kinds af aan wilde ik op mezelf wonen. Net zoals Hans & Grietje wilde ik mijn eigen, kleine huisje hebben. Ik hou van privacy en werken. In Nederland kon dat niet en ging je naar school. Ik droomde vaak van een ander leven uit het raam. Naarmate ik ouder als hoogbegaafd kind, huiselijke problemen, pesten op de middelbare school was ik het zat. Ik wilde weg uit Nederland. Ik werd binnenshuis en buitenshuis ontzettend gepest om mijn uiterlijk en religie.
Werken is voor mij vanzelfsprekend. Dat betekent niet dat werken altijd met een arbeidscontract geregeld is. Ik werk zoals alle mensen naast wit, ook zwart, roze, blauw, paars en geel...Werken in loondienst doe je vooral voor jezelf. Je stapt uit je bed, trekt kleding of uniform aan, krijgt een salaris en hebt collega's die je leven elke dag zuurder of aangenamer maken. Echter, als je niet "gezellig" bent is het snel afgelopen.
Daarmee bedoel ik te zeggen dat je hoort te "pleasen". Wellicht, letterlijk (in natura) en figuurlijk (meegaand). Dat kan ik niet: noch wil ik dat. Ik werk daarom vaak keihard, voor kortere tijd; half jaar tot 1 jaar, om daarna op zoek te gaan naar een andere uitdaging. Als ik niet werk, dan help ik mijn ouders, doe ik vrijwilligerswerk of hou ik mezelf voor de gek. Ik koop minnie care producten omdat ik het leuk vind en om mezelf te troosten dat ik nog geen rijbewijs, bedrijf of flink salaris heb net zoals leeftijdsgenoten.
Parnassia is vernoemd naar een witte bloem. Parnassia is tevens een instantie die mensen met psychische problemen behandeld. Wie bepaalt dat instanties worden vernoemd naar bloemen? Ik blijf graag kritisch kijken naar het leven, natuur en mijn geloof. Ik ben een nette jongevrouw van 33 jaar die vrijdenkend en vrijgevochten is. Toch moet ik blijven voldoen aan de stereotype Marokkaanse vrouw: onderdrukt, psychisch, gevaarlijk, labiel oftewel zielig / meskina. Parnassia houdt dit in stand in samenwerking met de overheid.
Toch mag het de pret niet bederven. Wederom ontmoet ik ook in mindere tijden mensen die mij inspireren. Zo ontmoet ik onlangs een Irakese man die afstand neemt van het islamitisch geloof. Hij zei mij dat God (Allah) niet bestaat en het Joodse volk ten onrechte bovenop stelt. Ik denk zelf dat het islamitisch geloof wordt gebruik en misbruikt voor politieke, sociale, culturele, economische en vooral ook beschermende redenen. De discussie over de gevaren van de islam blijft elke keer hetzelfde en leiden slechts tot geweld en verdeling.
Het verheerlijken van oorlog tussen Israël en Palestina door liedjes over overwinning , trots en verdriet zoals "Daami Phalestieni" te delen is niet bevorderend. Noch het promoten van een watermeloen als symbool voor een bloedbad... Geloof heeft niks te maken oorlog, en predikeert niet het uitmoorden van onschuldige burgers.
Uiteindelijk vind ik met mijn 33 jaar levenservaring dat mensen in zichzelf en/of God geloven op een (eigentijdse) manier die men voor zichzelf bepaalt en stiekem / scheinheilig om het geloof gebruikt of misbruikt om zichzelf in te dekken voor beschamende / taboe zaken. Dat is mijn observatie. Of je daar een naam aan geeft zoals Islam, Jodendom of Christendom. Dat mag je zelf weten. Ik geloof niet in symboolpolitiek en ik ben en zal nooit een politiek dier worden. Gelukkig!
De Irakese man noemde The Love Tree, oftewel The European Cerces. Deze boom wordt ook wel The Judas Boom genoemd en komt oorspronkelijk uit Irak, Iran, Syrië en Israël. Ik zie een rozenboom. Zelf zou ik zo een mooie boom geen religieuze naam geven...
Ik hoop dat er eens een definitief een einde komt aan de oorlog...
