Voordat ik de vliegtuig nam naar het Baskenland had ik een mini vakantie dagje in Rotterdam voor mijn vlucht vanaf Eindhoven. Ik kwam een leuke man tegen in Rotterdam.
Hij komt uit Yemen en woonde in Syrië. We zaten in de bibliotheek in Rotterdam naast elkaar achter de computer en raakten aan de praat. Door de oorlog in Syrië moest hij vluchtten naar Nederland. Zijn familie woonde nog in Yemen en hij miste zijn thuisland. Ik wekte denk ik bij hem de indruk heel reislustig te zijn nadat ik hem vertelde dat ik erg van natuur en bomen hou. En dat ik Nederland soms heel saai vind. Bovenal heel hectisch en onrustig.
Op een gegeven moment nadat ik hem vroeg hoe de natuur in Syrië eruit zag vertelde hij mij dat ik Socotra moest Googlen. De naam klonk heel mooi. Hij zei hij dat het een eiland is van Yemen. Ik had nooit verwacht dat er zulke mooie bomen bestonden. Ik verwachtte eigenlijk niet zo veel toen hij mij beweerde dat er hele mooie bomen in Yemen waren. Hij keek mij aan alsof hij wist het een schot in de roos was. Ik heb Yemen nooit echt gekend als een populaire bestemming.
Van oudsher en nog steeds, tot op de dag van vandaag, worden landen uit de Golfstaten zoals Jordanië, Dubai en Qatar als populaire toeristische bestemmingen gepromoot. Socotro: het was inderdaad echt een schot in het roos. Ik, Manar, dichter van POET-TREAS' declareer de Socotra Trees als de meest feminine bomen wereldwijd! De haast buitenaardse, bijzonder mooie bomen komen heel traag tot bloei. Ze zijn dus heel beperkt te bewonderen...
Een beetje zoals de Japanse Tuin die heel beperkt, 3 weken in Den Haag geopend is. De Japanse bloesemboom: "Japanse Sierkers", kan hier niet tegenop. De staat nu voor mij op nummer 2. Helaas!
Wat een wereld van verschil met de herfst / winter en de lente / zomer.
Wat komen ze tot leven!
